De spoorbrug van Erbach (Dreisbach): Unterschied zwischen den Versionen

Aus QR-KULTUR
Wechseln zu: Navigation, Suche
(Die Seite wurde neu angelegt: „----- <gallery mode="nolines" style="margin:0 auto;" widths=60 heights=60 perrow=4 > Datei: Flagge DE sml.png|link=https://www.qltr.de/qrka0184 Datei: Flagge_G…“)
 
Zeile 27: Zeile 27:
 
|}
 
|}
  
==<span style="white-space:nowrap">Un chef-d'œuvre</span> de son époque !==
+
==<span style="white-space:nowrap">Een meesterwerk</span> van haar tijd!==
Le pont ferroviaire d'Erbach est considéré comme un chef-d'œuvre technique de son époque. Dans le langage populaire, il était également surnommé le « Merveille du Westerwald ». Il a été inauguré le 31 août 1911, après seulement six mois de construction. En raison du manque de main-d'œuvre qualifiée locale, des ouvriers venus d'Italie, de Pologne et de Croatie ont été employés pour la construction. Le pont enjambe la vallée de la Nister sur une longueur de plus de 300 mètres et atteint une hauteur de près de 40 mètres au centre. Il est composé de onze arcs, soutenus par dix piliers et deux appuis de fin.<br>
+
De Erbacher spoorbrug wordt beschouwd als een technisch meesterwerk van haar tijd. In de volksmond werd deze ook wel het "Westerwälder wereldwonder" genoemd. Ze werd op 31 augustus 1911 ingehuldigd na slechts zes maanden bouwtijd. Omdat er een gebrek was aan lokale vakmensen, werden er arbeiders uit Italië, Polen en Kroatië ingezet voor de bouw. De brug overspant het Nisterdal over een lengte van meer dan 300 meter en bereikt in het midden een hoogte van bijna 40 meter. Ze bestaat uit elf bogen, ondersteund door tien pijlers en twee uiteindelijke draagstructuren.<br>
 
<br>
 
<br>
Le choix de l'itinéraire pour la ligne de chemin de fer a été influencé par des conditions géologiques défavorables. Un tracé direct le long de la rive droite de la Nister n'a donc pas été possible. La pente importante de 1:30 a également constitué un défi pour la circulation ferroviaire.<br>
+
De keuze voor het tracé van de spoorlijn werd beïnvloed door ongunstige geologische omstandigheden. Een directe route langs de rechteroever van de Nister was daarom niet mogelijk. De aanzienlijke helling van 1:30 vormde bovendien een uitdaging voor het treinverkeer.<br>
 
<br>
 
<br>
Un aspect technique remarquable est l'utilisation du béton sans armature en acier. Cette construction en béton compacté a été choisie en raison de la disponibilité du sable et du gravier provenant des carrières de basalte proches de Stöffel. Un total de 15 000 mètres cubes de béton ont été nécessaires. Le transport des matériaux de construction a été effectué par chemin de fer de chantier. Le béton a été partiellement levé à l'aide d'un treuil, actionné par un cheval, pour être transporté à sa destination. Un autre point technique remarquable sont les piliers élancés, ancrés dans le sol marécageux de la vallée de la Nister sur des fondations profondes jusqu'à 11 mètres, afin d'assurer la stabilité. En 1957, le pont a été entièrement rénové. Le garde-corps en béton détérioré a été remplacé par une rambarde en acier. De plus, une étanchéité en feuille d'aluminium a été installée sous les voies pour prévenir les dommages causés par l'érosion due aux eaux de percolation.<br>
+
Technisch opmerkelijk is het gebruik van beton zonder staalbewapening. Deze bouwmethode van stampbeton werd gekozen vanwege de beschikbaarheid van zand en split uit de nabijgelegen basaltsteengroeves bij de Stöffel-berg. In totaal werd 15.000 kubieke meter beton gebruikt. Het transport van het bouwmateriaal gebeurde per veldspoor. Het beton werd deels met behulp van een trekzeil, aangedreven door een paard, naar de bestemming getild. Een ander technisch hoogtepunt zijn de slanke pijlers, die op tot 11 meter diepe funderingen in de moerassige bodem van het Nisterdal zijn verankerd om stabiliteit te waarborgen. In 1957 werd de brug grondig gerenoveerd. Het verrotte betonnen leuning werd vervangen door een stalen leuning. Daarnaast kreeg de brug een afdichting van aluminiumfolie onder de spoorbaan om erosieschade door het insijpelende water te voorkomen.<br>
 
<br>
 
<br>
Lorsque le trafic voyageurs a été interrompu sur la ligne en 1971, le pont a perdu de son importance. Cependant, il est resté un impressionnant monument technique et un témoin important de l'histoire ferroviaire et industrielle du Westerwald.
+
Toen in 1971 het personenvervoer op de lijn werd stopgezet, verloor de brug haar betekenis. Tot op de dag van vandaag is ze echter bewaard gebleven als een indrukwekkend technisch monument en een belangrijke getuige van de spoorweg- en industriegeschiedenis van het Westerwald.
 +
 
 +
 
  
  

Version vom 24. April 2025, 10:58 Uhr




Le pont ferroviaire d'Erbach (Dreisbach)
Géostation au
GeoRoute
Tertiär - Industrie - Erlebis Stöffel-Route
Die Karte wird geladen …
code QR utilisable
code QR direct: www.qltr.de/qrka0186

Een meesterwerk van haar tijd!

De Erbacher spoorbrug wordt beschouwd als een technisch meesterwerk van haar tijd. In de volksmond werd deze ook wel het "Westerwälder wereldwonder" genoemd. Ze werd op 31 augustus 1911 ingehuldigd na slechts zes maanden bouwtijd. Omdat er een gebrek was aan lokale vakmensen, werden er arbeiders uit Italië, Polen en Kroatië ingezet voor de bouw. De brug overspant het Nisterdal over een lengte van meer dan 300 meter en bereikt in het midden een hoogte van bijna 40 meter. Ze bestaat uit elf bogen, ondersteund door tien pijlers en twee uiteindelijke draagstructuren.

De keuze voor het tracé van de spoorlijn werd beïnvloed door ongunstige geologische omstandigheden. Een directe route langs de rechteroever van de Nister was daarom niet mogelijk. De aanzienlijke helling van 1:30 vormde bovendien een uitdaging voor het treinverkeer.

Technisch opmerkelijk is het gebruik van beton zonder staalbewapening. Deze bouwmethode van stampbeton werd gekozen vanwege de beschikbaarheid van zand en split uit de nabijgelegen basaltsteengroeves bij de Stöffel-berg. In totaal werd 15.000 kubieke meter beton gebruikt. Het transport van het bouwmateriaal gebeurde per veldspoor. Het beton werd deels met behulp van een trekzeil, aangedreven door een paard, naar de bestemming getild. Een ander technisch hoogtepunt zijn de slanke pijlers, die op tot 11 meter diepe funderingen in de moerassige bodem van het Nisterdal zijn verankerd om stabiliteit te waarborgen. In 1957 werd de brug grondig gerenoveerd. Het verrotte betonnen leuning werd vervangen door een stalen leuning. Daarnaast kreeg de brug een afdichting van aluminiumfolie onder de spoorbaan om erosieschade door het insijpelende water te voorkomen.

Toen in 1971 het personenvervoer op de lijn werd stopgezet, verloor de brug haar betekenis. Tot op de dag van vandaag is ze echter bewaard gebleven als een indrukwekkend technisch monument en een belangrijke getuige van de spoorweg- en industriegeschiedenis van het Westerwald.