De spoorbrug van Erbach (Dreisbach)
| De spoorbrug van Erbach (Dreisbach) | |
|---|---|
| Geostation op de GeoRoute Tertiär - Industrie - Erlebnis Stöffel-Route | |
|
| |
| bruikbare QR-codes | |
| directe QR-codes: | www.qltr.de/qrka0187 |
Een meesterwerk van haar tijd!
De Erbacher spoorbrug wordt beschouwd als een technisch meesterwerk van haar tijd. In de volksmond werd deze ook wel het "Westerwälder wereldwonder" genoemd. Ze werd op 31 augustus 1911 ingehuldigd na slechts zes maanden bouwtijd. Omdat er een gebrek was aan lokale vakmensen, werden er arbeiders uit Italië, Polen en Kroatië ingezet voor de bouw. De brug overspant het Nisterdal over een lengte van meer dan 300 meter en bereikt in het midden een hoogte van bijna 40 meter. Ze bestaat uit elf bogen, ondersteund door tien pijlers en twee uiteindelijke draagstructuren.
De keuze voor het tracé van de spoorlijn werd beïnvloed door ongunstige geologische omstandigheden. Een directe route langs de rechteroever van de Nister was daarom niet mogelijk. De aanzienlijke helling van 1:30 vormde bovendien een uitdaging voor het treinverkeer.
Technisch opmerkelijk is het gebruik van beton zonder staalbewapening. Deze bouwmethode van stampbeton werd gekozen vanwege de beschikbaarheid van zand en split uit de nabijgelegen basaltsteengroeves bij de Stöffel-berg. In totaal werd 15.000 kubieke meter beton gebruikt. Het transport van het bouwmateriaal gebeurde per veldspoor. Het beton werd deels met behulp van een trekzeil, aangedreven door een paard, naar de bestemming getild. Een ander technisch hoogtepunt zijn de slanke pijlers, die op tot 11 meter diepe funderingen in de moerassige bodem van het Nisterdal zijn verankerd om stabiliteit te waarborgen. In 1957 werd de brug grondig gerenoveerd. Het verrotte betonnen leuning werd vervangen door een stalen leuning. Daarnaast kreeg de brug een afdichting van aluminiumfolie onder de spoorbaan om erosieschade door het insijpelende water te voorkomen.
Toen in 1971 het personenvervoer op de lijn werd stopgezet, verloor de brug haar betekenis. Tot op de dag van vandaag is ze echter bewaard gebleven als een indrukwekkend technisch monument en een belangrijke getuige van de spoorweg- en industriegeschiedenis van het Westerwald.